"Πριν αποχαιρετιστούμε, μου έδειξε τον γιο της με θλιμμένο βλέμμα λέγοντας, μου ζητάει συνέχεια περισσότερο φαγητό κι εγώ του λέω με πόνο ότι δεν έχουμε τίποτα. Λίγες εβδομάδες αργότερα, άρχισε ο πόλεμος του Αφγανιστάν". Αυτά ήταν τα λόγια της Αντζελίνας Τζολί που συγκίνησαν όχι μόνο το κοινό της αλλά και την ίδια που δάκρυσε. Μίλαγε για μια έγκυο και μητέρα δυο παιδιών στο Αφγανιστάν με την ευκαιρία της επίσημης τελετής εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας των Προσφύγων, που έγινε χτες στην Ουάσινγκτον. Και συνέχισε μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της: "Πάνω απ' όλα είναι πολεμιστές... Είναι οι πιο εντυπωσιακοί άνθρωποι που έχω γνωρίσει ποτέ". Δεν έκρυβε τη συγκίνησή της και όταν η τιμώμενη της βραδιάς Rose Mapendo, μια ανύπαντρη μητέρα, όμηρος στη Δημοκρατία του Κογκό για 16 μήνες κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη χώρα, αφηγήθηκε πώς έγινε μάρτυρας των βασανιστηρίων και της εκτέλεσης του συζύγου της και πώς γέννησε τους δίδυμους γιους της πάνω στο τσιμεντένιο πάτωμα του κελιού της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου